Wollige wombats en Dodelijke Devils

G'day!

Daar ben ik weer. In Adelaide dit keer, alweer. In twee weken van Adelaide naar Kangaroo Island, via de Great Ocean Road naar Melbourne en van Melbourne een week naar Tasmanie geweest. En van Melbourne weer terug naar Adelaide. Zo he, wat heb ik veel beleeft! Van in de kamer pissende kamergenoten tot rond het kamp zwervende possums, van overstekende koala's tot krijsende Tassie Devils, van Grampians tot Cradle Mountain wombats, van het ene niet samenhangende onderwerp naar het andere. En eigenlijk...zou ik je niet kunnen vertellen wat ik de afgelopen twee weken precies heb gedaan. Het was een beetje teveel geloof ik. Ik zal het toch maar proberen.

Paar dagen Adelaide, en vervolgens twee dagen Kangaroo Island. Een gids die er na 5 minuten rijden achterkwam dat de trailerdeur nog openstond, die reed als een gek en zo gek was als een deur. Maar het was grappig, de groep was leuk, het weer de eerste dag goed, en de gids was toch wel tof. Met de ferry naar het eiland, naar het hoogste punt van het eiland geklommen, gekayakt en naar de bekende Remarkable Rocks, vreemd gevormde rotsen ergens op de punt van een klif. Vervolgens naar Admirals Arch voor de mooiste zonsondergang in tijden met overal slapende, stoeiende en geirriteerde zeehonden. Accomodatie was een groot farmhouse. Marshmallows roosteren en een possum die, zoals ik al eerder zei, rond ons kamp sneakte op zoek naar eten. En brutaal! We noemden hem Mr. Possum. De volgende dag vroeg op voor de koalawalk. Meerdere koala's en wallabies gezien, waaronder een koala die, toen we aankwamen, net bezig was uit een boom te klimmen. Hij had ons overduidelijk niet verwacht. Eerst liep hij rustig richting de overkant, maar zette het vervolgens op een sprint vlak langs ons heen, en sprong in een andere boom. Ze kunnen wel actief zijn! Vervolgens naar Seal Bay gereden om een ander soort zeeleeuw te spotten. Ze lagen overal, in de duinen, over het pad, en op het strand. Een tijdje zitten bestuderen, ze zien vechten, rennen (ja, rennen, het ziet er niet uit, maar het werkt!) pesten, en eeh...mja. Vervolgens naar Little Sahara, een grote zandduin, voor sandboarding. Dat was niet zo'n succes, aangezien het regenachtig en koud was. Verder nog wat kleine dingetjes gedaan, soort improvistatie vanwege het weer. Toen de ferry terug en terug naar Adelaide. Leuke tour!

Paar dagen later de Great Ocean Road Tour! 7 groepsgenoten met, alweer, een gestoorde gids . Blijkbaar moet je een beetje gestoord zijn om tourguide te worden hier. Onderweg naar onze eerste accomodatie onder andere langs witte kangoeroes (geen albino's, ze zijn gewoon...wit) Mc Kenzie Falls en the 'Jaws of Death' (very extreme) gereden. Hier en daar een wandeling. In de avond warme chocolademelk a la Guido (gids) en verbrande koekjes. Volgende dag naar Pinnacle lookout! Prachtige lange klim wandeling door de Grampians. Naar mijn mening het hoogtepunt van de tour! Very extreme! Na de wandeling onze eigen kleine boomerangs beschilderd op Aboriginal manier: stokjes, verf en puntjes. Ehm...mja. En daarna eindelijk naar the Great Ocean Road! Koud, bewolkt, winderig en regenachtig, maar vooral koud! De Bay of Martyrs, London Bridge en de beroemde 12 Apostles! Dat zijn allemaal rotsformaties enzo, erg cool. Er was niet veel kans op een mooie zonsondergang, dus we gingen maar snel verder naar de warme open haard in het hostel. De laatste dag via Loch Ard Gorge en Razorblades naar een rainforest walk gereden. Opnieuw een natte ervaring, volledig doorweekt. Chocolademelk met marshmallow maakte een hoop goed. Door naar een plek waar we koala's hebben gespot, en we waren alweer aan het einde van de Great Ocean Road. Nog wat stranden en winkels gezien en door naar Melbourne!

In mijn hostel in Melbourne had ik het geluk een kamer te delen met een dronken jongen die zo dronken was dat hij niet eens meer kon lopen. In het midden van de nacht is hij op de grond gerold en begon over de grond (tapijt) te pissen. Hij is door een andere jongen de gang op gesmeten en had geluk dat er meerdere meiden in de kamer waren, anders hadden de guys hem niet zo zachtjes aangepakt. De hele kamer stonk naar urine, en de verwarming werkte daar niet aan mee.

Melbourne verkend met wat mensen, en de volgende dag de vlucht naar TASMANIE!!! Aangekomen in Hobart heb ik het rustige stadje verkend en de volgende dag begon de tour! Leuke groep, vreemde gids (goh), en op naar de Westkust. De West kust van Tassie is naar mijn mening het indrukwekkendst. Prachtig afwisselend landschap. Heuvels, bergen, groene wouden en mooie watervallen. Russel Falls, Lake St. Clair (diepste lake van Tassie), Nelson Falls, grote schommelbrug, meerdere stille, kleine dorpjes, naar een kopermeer met mijn, en naar onze eindbestemming van de dag, het havendorpje Strahan. Dag twee bestond uit het verkennen van het gebied rond Strahan. Stranden met dode walvissen, uitzichten, meer mooie natuur en meer stille dorpjes, inclusief het freaky dorpje TRIAL HARBOUR!!! Ingesloten door bergen en zee, populatie van 8, inwoners die met een big smile uit het niets achter je opduiken, het smerigste toilet aller tijden, en als er in dit dorp iemand vermoord zou worden zou niemand het OOIT te weten komen. Dat was Trial Harbour! Een schokkende ervaring. Verder naar grote zandduinen, terug naar Strahan en in de avond het grappige, en langst bestaande toneelstuk van Tassie, the Ship That Never Was. De volgende dag, de beste dag, naar Cradle Mountain! Bij aankomst zagen we al een wombat in de verte een heuvel af komen. We maakten een lange, steile, uitdagende wandeling naar een van de toppen van de bergen. De hele berg was omhuld door mist en gaf de omgeving een mysterieuze sfeer. Op de top, nadat ik bijna van mijn lunch was beroofd door brutale currawongs, klaarde het vijf minuten op. Zo konden we toch nog even kort van het volledige uitzicht genieten. Daarna trok het weer dicht. Via andere weg naar beneden, prachtig landschap. En op het eind een wombat gezien! Zo'n 10 meter bij ons vandaan. Hij zat op zijn gemak van de planten te genieten. Van alle dieren had ik een wombat het minst verwacht. Je verwacht vogelbekdieren, mierenegels en Tassie Devils, geen wombats. Maar ze zijn zo schattig! De rest van de dag zaten we vooral in de bus, hier en daar een stop, op weg naar Launceston. Na Launceston naar Cataract Gorge, en vervolgens naar Bay of Fires, in de top 7 van beste stranden ter wereld geloof ik. Witte stranden, groenblauwe zee en mooi weer! We hadden zo ontzettend veel geluk met het weer, soms was het zelfs, *slik*, WARM! Onze weg vervolgd langs de oostkust, meerdere mooie, witte stranden, op weg naar Bicheno. In de avond een penguintour. Ferry Penguins, van zo dichtbij! Sommigen liepen onverstoord 2 cm bij mijn voeten vandaan. De volgende ochtend een laaange wandeling naar Wineglass Bay. Een klein groepje, incl. moi, besloten de lange wandeling om de berg te doen. Dat was...lang. En mooi :) Na de wandeling naar het voor Japanners, Koreanen, Chinezen en animefans beroemde dropje Ross gereden, waar de beroemde Ross Bakery te vinden is! :D De Ross Bakery is uit de studio Ghibli film Kiki's Delivery Service. De bakkerij uit de film is van deze bakkerij afgeleid...denk ik. Na het zondertje te hebben bekeken met een van de beroemde vanilla slices in de bus gestapt, op weg naar een wildlife sanctuary waar we krijsende Tassie Devils hebben mogen aanschouwen. De gids vertelde dat de meeste mensen denken dat de devils gemeen, lekijk en vals zijn, maar dat dat niet het geval was. Het enige wat wij deze beesten echter hebben zien doen is naar elkaar krijsen, naar de gids krijsen, en bijna de handen van zijn armen bijten. Vals? Neee! Vervolgens kangoeroes gevoerd. Dat was een leuke ervaring, tot het moment dat ze zo hebberig werden dat ze volledig opstonden, je beginnen te volgen en aan je begonnen te krabben. Als je de klauwen en voeten ziet...yikes. Doorgereden naar Hobart, onze eindbestemming. De laatste dag bestond uit het dorpje Richmond, mooie views en een bezoek aan de wreedste Australische gevangenis uit de koloniale tijd van de Britten, Port Arthur. We kregen de gruwelmethodes te horen om gevangenen te breken, een rondleiding over het terrein en een korte cruise langs verschillende eilandjes. Interessant en gruwelijk tegelijk. In de avond terug naar Hobart, en de volgende ochtend vroeg mijn vlucht terug naar Melbourne! Het was een supermooie tour en ik wilde dat ik er langer had kunnen blijven!

Terug in Melbourne een paar dagen besteed aan regelen, en eergisternacht met de bus naar Adelaide gereden. Gisteren met mijn drie reisgenoten afgesproken, 2 via gumtree, 1 van mijn Tassie tour. In de avond, vreeemde avond, met het meisje van mijn Tassietour meegegaan naar een meditatiesessie van haar couchsurfhost. Eerst lang een soort vrije dansavond, waar iedereen danste hoe ze maar wilden. Omdat ik geen tijd had gehad om in mijn hostel in te checken die dag, mocht ik ook mee naar haar host. Een hippie van in de 30, met twee vrouwelijke huisgenoten, allemaal vegan en hippie en wat niet. Na de meditatie sessie langs de supermarkt om de afvalcontainers door te spitten op zoek naar eten dat nog in goede staat was! En dat was veel! Fruit, brood, vanalles. Ik stond erbij en keek ernaar, nooit dat ik een container inga! Terug in het huis de buit schoongemaakt en slapen op de bank (couchsurfing met een reden he? :P) Vandaag in de ochtend lachmeditatie en een groot ontbijt vol fruit en groentesapjes. Een hele aparte ervaring kun je wel zeggen...

"Wowow, wacht, stop! Maar Jane, Adelaide is toch de verkeerde kant op? Je vliegt komende zondag toch terug naar Nederland?"

Mjaaa... Niet echt. Zoals velen van jullie al weten heb ik namelijk besloten mijn verblijf in Australie te verlengen met twee extra maanden! Ik heb besloten dat ik de West Coast van Australie toch nog wel erg graag wil zien. Vanuit Adelaide vertrek ik morgen, met mijn reisgenoten met een gehuurde campervan naar Perth!

Dus! Jullie zullen toch weer twee maanden aan mijn blogs vastzitten, muwhahaha! Tenzij jullie stoppen met lezen natuurlijk :( Gezien de west coast grotendeels bestaat uit middle of nowhere zullen mijn blogs beperkt blijven tot 1 blog per 2-3 weken... oh wacht, net als nu. Ik hoop dat jullie nog 2 extra maandje op me kunnen wachten! :D

Cheers!!!