Eagles Nest and B-B-Bungyyy

Hallooo,

Twee weken verder. Nu in Darwin, waar de warmte om 9 AM al niet te harden is en waar het zojuist twee minuten met bakken uit de lucht kwam. Dat is Darwin.

Terug uit Eagles Nest dus, en ik mis het echt ontzettend! Ik had graag nog een tijdje willen blijven, maar ik zat met mijn vlucht van Cairns naar Darwin en vanaf daar meerdere aansluitende tours.

Het was zo'n speciale tijd in Eagles Nest, elke dag bracht wel weer een nieuwe verassing. Zo bracht mijn vijand, de stelende kookaburra, zijn 5 familieleden mee om ieder die met een kom dode kuikens rondliep om de vogels te voeren, vooral ik dus, te bestelen. Twee tellen om een deur van de hokken open te maken, een seconde de andere kant op kijken, en ze zaten al op de rand van de kom en waren weg met de buit voor je ze weg kon meppen. En ook niet schuw of bang ofzo, ze bleven rustig zitten. Kleine gevaarlijke gevechtsvliegtuigjes. En ben je binnen in een kooi, dan zitten ze rustig op de kooi naar je te kijken, of voor de deur op de grond, te wachten tot je het lef hebt de deur open te doen. Ik kwam echter op het idee de koppen en poten die ik altijd van de lijfjes moest rukken omdat de frogmouths alleen de lichaampjes eten, omhoog kon gooien ter afleiding. Ze vingen ze uit de lucht en dat gaf mij genoeg tijd om van hok naar hok te rennen. Elke dag was een duel met deze brutale vogels.

Verder, tja, zoveel. Er kwamen dieren binnen, er gingen diertjes dood. We kregen een eagle, goanna, meerdere possums, kookaburra's, vogels, EN. Enenenenen! Joeys! De laatste week waren het er vier. Een pretty face wallaby die er al was vanaf dag 1, de blindie, een Eastern Grey kangaroo, een wallaroo, en een swampy (wallaby). De laatste week mochten Anne en ik de babies ook in de nacht en ochtend voeren, in plaats van alleen middag en avond. Dat maakt 4 keer per dag. Dat is elke 6 uur. Dat is: 6 uur in de ochtend en avond en 12 uur in de ochtend en avond. Half uur per joey. In de nacht sta je op om geconfronteerd te worden met een trappende en spartelende kangoeroe die regelmatig in haar pouch heeft gepist en gescheten, wat vreemd is aangezien wij niet alleen de fles moeten geven, maar ook de darmhuishouding van de babies moeten stimuleren. Dat is, een tissue natmaken en over de kont wrijven, als een likkende moeder die haar pouch wil schoonhouden. Ze kunnen het in het begin niet zelf. Maar het was zo schattig, en je krijgt echt een band met ze. Had ik in het begin moeite de tuit van het flesje in de mond van de kleine roo te krijgen, de laatste dagen dronk ze uit zichzelf, dicht tegen me aan gekropen, het flesje meppend voor meer melk. Ik mis de joeys.

Er zaten slangen, jazeker. Meerdere pythons zijn er gevangen en in een kooi gestopt. Ik had het graag een keer willen proberen, maar toen waren er geen pythons meer...

Ook leuk om te vermelden is hoe dankbaar de dieren zijn met het schoonmaken van het water. Elke dag opnieuw zaten de waterbakken vol met uitwerpselen en aangenaam ruikende kuikenkarkasjes. Op het moment van schoonmaken van het grote bad zitten ze te wachten tot je het bad weer opvult, en tijdens het vullen zitten ze al vrolijk in het water rond te hoppen.

En dan heb je nog de kaketoe enclosure. Vele ochtenden heb ik met een schroevendraaier zitten klooien om de deur open te krijgen, omdat ze me hadden buitengesloten. Je kon de kooi namelijk van binnen en buiten op slot doen, zodat ze niet ontsnapten als je binnen was.

In de vorige blog vermeldde ik ook de twee dingo's, Digger en Ares. Twee 'tamme' dingo's, Ares zwart, Digger dik en bruinig. In het begin vertrouwde ik ze niet zo, het blijven wilde dieren, maar later begon ik ze steeds meer te mogen, ik bleef voorzichtig, maar het was leuk ze een lekkere aaibeurt te geven! :)

Je raakt snel gewend aan het leven. 's Ochtends ontbijt, babies voeren, ochtendronde, smoko, verschillende klusjes, vooral onkruid wieden, grote heerlijke lunch, babies voeren. Rest van de dag beetje slapen, lezen, rusten, chille, foto's maken, etcetc. Avondronde, uurtje rust, en grote heerlijke avondmaaltijd. Babies voeren. Vroeg slapen, halverwege de nacht, babies voeren. Het was genoeg, het leven was vredig en leuk, en gezellig met host Harry en reisgenoot Anne.

Douchen met rivierwater, twee grote dikke zwarte spinnen en een dikke, groene boomkikker die me altijd gezelschap hielden op de muur en de rand van het bad. Door het donker naar het soort van eco toilet dat in het midden van het terrein ligt, en waarvan de geur 's ochtends niet te harden is, met overal rondrennende rock wallabies waar je half over stuikelt. Soms begeleid door prettyface wallaby Victor die achter je aan hopt. Mijn guardian doggie.

Natuurlijk zijn we ook een beetje de omgeving gaan verkennen. Ravenhoe doet denken aan western movies, alleen iets moderner, bestaand uit een straat met een paar huisjes en that's it. Atherton, een uur rijden van Ravenshoe, was wat groter, nog steeds niet erg groot. Dan was er nog Mt. Garnett, bestaand uit een paar huisjes, het grootste gebouw de pub, like always :P

Pasen vierden we een dagje eerder omdat ik op eerste Paasdag door volunteer Ann naar Cairns werd gebracht. Veel chocola, in de avond ter afscheid mijn favoriete eten: spareribs!!! Overdag nog eendjes en moeder eend gevangen om van het ene hok naar het andere te brengen. Mijn eerste gevangen eendje! In de avond vonden een ontsnapte kip, met stuk of 5 kuikens, zonder een haan in de buurt...hmm. Wel heel schattig, we hebben ze gevangen en bij de andere kuikentjes gestopt. En NEE! we doden de kuikentjes niet! De dode kuikens om te voeren zijn gekocht!

Zondag dus na mijn afscheid terug naar Cairns. In het hostel aangekomen zag ik dat zondag Bungy Jump dag was...hmmm, dat wilde ik al de hele reis. Half uur later zat ik in de groepsbus naar de bungybrug. 50m jump, de hoogste in Queensland, en misschien zelfs in heel Australie! Het was in een woord, awesome! Je staat daar, ziet dat het toch wel erg hoog is. Ik zal proberen te beschrijven hoe het gaat.

Je staat op de rand, met een gast achter je die je in de gaten houd en gaat aftellen: "okey here ya go, 5, 4 -ok this might not be a good- 3, - omg wait this- 2-shit-, 1 -shitshitshitshiiiiiiiiiiiit!!!!! En jump! Je voelt je een seconde gewichtloos en freaked out als je ziet in wat voor diepte je springt. Daarna is het vooral erg snel, je veert op, valt weer naar beneden. Heel tof. Heel tof. Yeah.

Mijn tweede jump was gratis, dus ik besloot backwards te springen, dat was nog net iets enger. Je ziet dan wel niet in wat voor diepte je springt, maar je WEET het en dat maakt het nog enger. Je valt en valt en valt en er is leegte.

De dag erna, de dag van mijn vlucht die pas in de avond was, besloot ik de beroemde Skyrail (kabelbaan) over het regenwoud te nemen, naar Kuranda, een toeristisch hippiestadje. Was erg mooi, erg mooi, beetje toeristisch en duur wel. De regenwoud walks tussen de stops door waren kort en niet erg indrukwekkend. Algemene indruk, hmm.

In de avond dus naar Darwin, niets bijzonders, 2 uur durende vlucht.

Gisteren beetje door Darwin gelopen, maar niet echt onder de indruk. Niet erg veel te doen... In de avond met wat mensen een B-daydrink gedaan, beetje uitgeweest. Was leuk. Vandaag mijn B-day! Jaja. Eigenlijk een beetje rustige dag, niets gepland, beetje wat tours geboekt voor als ik terugkom van mijn tour. Mijn tour! Mensen ik ga morgen op een 2-weekse tour van Darwin naar Adelaide! Onderweg langs Kakadu National Park, Litchfield, Alice Springs, Uluru/Ayers Rock, etc! 2 weken geen blog, maar dat zijn jullie nu wel gewend ;) En misschien ook 2 weken geen bereik, en iig geen internet! Dan weten jullie daat!

En natuurlijk bedankt voor al jullie felicitatie berichtjeees!!! :D

Als laatste eventjes wat reclame voor Eagles Nest dacht ik zo, dan weten jullie wat beter wat het is. Bij deze de link van de site zelf.
http://eaglesnestwildlifehospital.org/contact-us/

En je kunt op Facebook Friends of Eagles Nest opzoeken voor foto's! Een aantal van mijn gemaakte foto's zijn daar door Harry geupload :) Kunnen jullie ook meteen wat foto's zien. Alleen weten jullie niet welke van mij zijn en welke niet :P